[TaoBaek] Alpha In Love ll PART 11
ความยั่วยวนของร่างบางทำให้สติของนักล่าหนุ่มนั้นขาดผึ่ง
ร่างสูงของจื้อเทากลายร่างเป็นหมาป่าสีควันบุหรี่โดยพลัน นัยน์ตาสีอำพันจับจ้องไปที่ร่างขาวเนียนบนเตียง ก่อนที่จะกระโจนร่างหมาป่าของตนขึ้นไปคร่อมร่างงดงามนั่นไว้
“คุณเทา.....”
แบคฮยอนวางฝ่ามือของตนลงบนใบหน้าอันดุดันของหมาป่านักล่าตัวโต ปลายนิ้วเรียวเล็กค่อยๆลูบตามความยาวของช่วงปากจรดมาจนถึงปลายจมูก
นัยน์ตาสีน้ำผึ้งของแบคฮยอนมองลึกเข้าไปภายในดวงตาสีอำพันของจื้อเทา หมาป่านักล่าวัยเจริญพันธุ์เลียเบาๆที่ข้างแก้มของร่างบาง
ก่อนที่ร่างหมาป่าสีควันบุหรี่ตัวโตจะคืนสภาพสู่ร่างมนุษย์
“คุณเทามาหาแบคฮยอนแล้ว แบคฮยอนคิดถึงคุณเทาเหลือเกิน”
เจ้าของร่างแสนสวยพูดก่อนที่จะหยัดกายขึ้นจากพื้นเตียง จรดกลีบปากสีกุหลาบของตนลงไปบนริมฝีปากของนักล่าอันเป็นที่รัก
“ฉันได้กลิ่นเธอแบคฮยอน
หอมฟุ้งออกมาตั้งแต่ฉันยังเดินไม่ถึงหน้าประตูห้องด้วยซ้ำ”ร่างสูงพูดพร้อมกับไล้สันจมูกของตนลงไปตามลำคอขาวนวลของร่างบาง ฝากฝังรอยรักลงไปบนเนื้อเนียนของแบคฮยอน
“คุณเทา.....”
“อย่าให้ใครหน้าไหนได้กลิ่นของเธอเป็นอันขาด เพราะฉัน.....มีสิทธิที่จะได้ดมมันคนเดียว” จื้อเทาพูดก่อนที่จะกดจูบมอบจุมพิตที่แสนจะเร่าร้อนให้กับแบคฮยอน พร้อมกับลากมือหนาไปตามสีข้างที่เปลือยเปล่าของร่างบาง
“อื้อ.....คุณเทาฮะ.....เข้ามา.....”
“เข้ามางั้นหรือ?
จะให้เข้าไปในไหนล่ะแบคฮยอน”
นักล่าหนุ่มพูดจากลั่นแกล้งร่างน้อยๆในอ้อมแขน ทั้งๆที่รู้ดีอยู่แก่ใจว่าคำตอบมันคืออะไร
“แบคฮยอนอยากให้คุณเทา.....เข้ามาในตัวของแบคฮยอน” ร่างบางออดอ้อนเสียงหวาน ยกเรียวแขนบอบบางขึ้นโอบแผ่นหลังกว้างของนักล่ารูปหล่อด้วยความรักใคร่
“แล้วอะไรอีก”
ร่างสูงพูดพร้อมกับลากปลายนิ้วผ่านร่องเนื้อเร้นลับของแบคฮยอน
หยอกล้อปากทางสีชมพูหวานที่ยังคงบวมช้ำจากการถูกขืนใจเมื่อราตรีที่ผ่านมา
“แบคฮยอนอยากให้คุณเทารัก และคิดถึงแต่แบคฮยอนเพียงคนเดียว”
“---พูดอีกสิ”
“แบคฮยอนรักคุณเทา.....รักคุณเทาคนเดียว”
ร่างบางพูดพร้อมกับลูบไล้ดวงหน้าหล่อเหลาของจื้อเทาอย่างแสนรัก
นักล่าหนุ่มคลี่ยิ้มบางเมื่อได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจจากหมาป่ารับใช้ใต้ร่างของตน
ริมฝีปากอุ่นจุมพิตเบาๆที่หน้าผากของคนตัวเล็ก ก่อนที่จะหยัดกายขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าของตนออกทีละชิ้นๆ
“คุณเทา.....”
ร่างกายที่กำลังเปลือยเปล่าของจื้อเทา ดึงดูดฝ่ามือน้อยๆของแบคฮยอนให้เข้าไปสัมผัสและลูบไล้อย่างเสน่หา กล้ามเนื้อส่วนต่างๆที่ประกอบอยู่บนสรีระอันสมบูรณ์แบบของนักล่ารูปหล่อนั้นทำให้หัวใจของร่างบางเต้นไม่เป็นส่ำ รอเวลาที่ถูกร่างกายอันแข็งแกร่งนี่เข้าครอบครองด้วยความรักแทบไม่ไหว
“กอดผม.....ครอบครองผมที”
แบคฮยอนพูดพร้อมกับไล้ฝ่ามือของตนไปที่กึ่งกลางลำตัวของจื้อเทา
“อือ.....แบคฮยอน.....”
“รัก.....ฮึก.....รักแบคฮยอนคนนี้ทีนะฮะ”
เจ้าของดวงหน้าหวานเปรยกับร่างสูงด้วยแววตาที่เอ่อคลอด้วยน้ำตาแห่งความปรารถนา เรือนร่างบอบบางสั่นเทาไปทั้งกายเพราะไม่สามารถควบคุมสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ของตนเองเอาไว้ได้
คงไม่มีหนทางใดๆที่จะช่วยแบคฮยอนได้นอกจาก.....การได้ร่วมรักกับจื้อเทา
“ไม่กลัวฉันทำเธอเจ็บแล้วหรือ”
“ถ้าคนที่ทำให้แบคฮยอนเจ็บเป็นคุณเทา.....แบคฮยอนยอมฮะ”
ร่างบางพูดพร้อมกับยกเรียวขาของตนขึ้นโอบรอบสะโพกแกร่งของจื้อเทา
คำตอบของแบคฮยอนทำให้เส้นความอดทนของจื้อเทานั้นขาดผึ่ง ร่างสูงบดขยี้ริมฝีปากของตนลงไปบนกลีบปากของร่างบางอย่างร้อนแรง
ช่วงชิงลมหายใจของหมาป่าตัวน้อยด้วยเรียวลิ้นเปียกชื้นที่สอดแทรกเข้าไปภายในโพรงปากหวานของร่างงดงาม เกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นอ่อนเดียงสาอย่างตะกรุมตะกรามจนน้ำลายของแบคฮยอนไหลออกมาจากมุมปาก
ร่างสูงละริมฝีปากของตนออกเมื่อเห็นว่าร่างงดงามในอ้อมกอดเริ่มหายใจไม่ทัน เรียวลิ้นร้อนเลียเบาๆตรงใบหูของร่างบาง
กอปรกับแท่งเนื้ออันใหญ่โตที่อยู่ในมือของแบคฮยอนกำลังเคลื่อนที่เข้าไปจ่อเอาไว้ตรงปากทางของร่างบางที่ยังคงมีร่องรอยการถูกขืนใจอยู่
“ค.....คุณเทา.....”
“ถ้าทนเจ็บไม่ไหวก็บอกฉัน”
“คุณเทาฮะ อ๊า!!!!!”
สะโพกหนาสอดดันความเป็นชายอันร้อนระอุของตนเข้าไปภายในช่องทางด้านหลังของร่างบางอย่างอ่อนโยน
ส่วนปลายที่กำลังสอดลึกเข้ามาตามความยาวของแกนเนื้อ
กำลังทำหน้าที่เหมือนแชลงที่งัดร่างกายของแบคฮยอนให้ยกขึ้นจากพื้นเตียง เรือนกายเพรียวบางยกแอ่นขึ้นราวกับคันธนูที่ถูกง้างขึ้นเพื่อเตรียมปล่อยลูกศร
ทว่าลูกศรดอกนี้.....กลับกำลังทำให้คันธนูนี้หลอมละลายจนไม่สามารถที่จะง้างสายธนูได้
“เจ็บรึเปล่า”
จื้อเทาถามร่างบางด้วยความเป็นห่วงทั้งๆที่อยากจะกระแทกความเป็นชายของตนในกายของของแบคฮยอนใจจะขาด
“ไม่เลยฮะ.....แบคฮยอนชอบ.....” ร่างบางพูดพร้อมกับช้อนนัยน์ตาฉ่ำน้ำสีน้ำผึ้งของตนให้กับนักล่าหนุ่ม
“แบคฮยอน.....อือ.....”
“กลืนกินผมด้วยรักของคุณสิฮะ คุณเทา”
วาจาที่ดูเหมือนจะจงใจยั่วยวนของแบคฮยอน
ทำให้จื้อเทา
ไม่รีรอที่จะกลืนกินร่างบางด้วยความรักตามที่อีกฝ่ายร้องขอ
“งั้นฉันก็ไม่เกรงใจละนะ”
“คุณเทา อ๊า!!!!!” ร่างบางครางเสียงหลงเมื่อนักล่าหนุ่มดึงแกนกายของตัวเองออกแล้วกระแทกกลับเข้ามาใหม่
“อา.....แบคฮยอน.....”
ร่างสูงคำรามออกมาด้วยเสียงของหมาป่า เมื่อช่องเสน่หาของแบคฮยอนกำลังตอดรัดความเป็นชายของเขาอย่างถึงอกถึงใจ จนจื้อเทาแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าร่างบางพึ่งผ่านการขืนใจมาเมื่อราตรีที่ผ่านมา
“คุณเทา.....อา.....”
ร่างบางแอ่นสะโพกเข้าหาความเป็นชายของจื้อเทาอย่างไร้ยางอาย ช่องทางด้านหลังปล่อยสารคัดหลั่งกลิ่นหอมอ่อนๆอันเป็นตัวช่วยหล่อลื่นแกนเนื้อของร่างสูงให้สอดลึกเข้ามาภายในกายของแบคฮยอนอย่างง่ายดาย
“แบคฮยอน.....อือ.....สวยเหลือเกิน......”
“คุณเทา.....”
“สวย.....จนฉันอดที่จะรักเธอแรงๆไม่ได้” จื้อเทาพูดพร้อมกับประคองดวงหน้างดงามที่ตนหลังรักนั้นขึ้น แล้วมอบจุมพิตที่แสนจะเร่าร้อนให้กับแบคฮยอน
มือบางลูบเบาๆที่สันกรามของร่างสูง
กอดรัดร่างกายแข็งแกร่งของนักล่าหนุ่มให้สิโรราบด้วยช่องทางคับแคบที่แสนจะหอมหวานและเย้ายวนจนยากที่จะต้านทาน ทุกจังหวะที่ความใหญ่โตนั้นสอดลึกเข้ามากระทบจุดกระสันภายในกาย
ผนังเนื้อเนียนนุ่มอันชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานสีขาวใสก็บีบรัดแกนกายของจื้อเทาอย่างแนบแน่นราวเสียจนร่างสูงแทบกระอัก
ก่อนที่การรัดรึงนั้นจะผ่อนคลายลงเมื่อร่างสูงถอดถอนส่วนร้อนระอุของตนออกมา
“อะ.....อ๊า.....คุณเทาฮะ.....คุณเทา.....”
ร่างบางครางกระเส่าไปพร้อมกับร่างกายที่สั่นสะท้านตามแรงกระแทกของเพศผู้ ที่กำลังเติมเต็มความปรารถนาให้กับตัวเมียอย่างเขาที่กำลังนอนอ้าขารอรับสายน้ำแห่งชีวิตจากอีกฝ่าย
สายน้ำ.....ที่จะรดผิวดินที่แห้งผากให้ชุ่มชื่นพอที่จะหยอดเมล็ดพันธุ์ที่กำลังจะเติบโตภายในร่างกายของแบคฮยอนในวันข้างหน้า
“บอกรักฉันสิแบคฮยอน พูดออกมา.....ว่าเธอรักฉัน”
“คุณเทา.....ฮึก.....แบคฮยอนรักคุณเทาฮะ.....อ๊า.....รักคุณ.....”
เสียงครางหวานๆที่เป็นดั่งเชื้อเพลิงให้จื้อเทาขับเคลื่อนไฟรักของตนที่มีต่อแบคฮยอนให้เพิ่มขึ้นอย่างเท่าทวีคูณ เสียงผิวกายเปลือยเปล่าที่กระทบตีกันซ้ำๆดังคลอไปพร้อมกับเสียงหัวเตียงที่ตีกระทบกับฝาผนังด้านหลังในทุกๆครั้งที่ร่างสูงสอดลึกเข้าไปในช่องเสน่หาของร่างบาง
“เธอจะทำให้ฉันคลั่งไปถึงไหนกัน แบคฮยอน”
มือหนาจิกเกร็งลงไปบนพื้นเตียงของแบคฮยอนจนผืนผ้านั้นขาดติดมือของร่างสูง
หมาป่ารับใช้แสนสวยกำลังทำให้นักล่าอย่างเขาต้องใช้พลังงานอย่างมหาศาลอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ยามที่เขาออกล่าเหยื่อ.....สิ่งที่จื้อเทาใช้คือกล้ามเนื้อขาทั้ง 4
และไหวพริบในการล่อเหยื่อให้จนมุม
แต่การได้ผสมพันธุ์กับแบคฮยอน กลับทำให้เขาได้ใช้กล้ามเนื้อทุกมัดในร่างกาย ไม่จำเป็นต้องใช้ไหวพริบใดๆ แค่ปล่อยให้อารมณ์และหัวใจบังคับร่างกายให้เคลื่อนไหวก็เท่านั้น
“คุณเทา.....อ้ะ.....”
ร่างสูงจับเรียวขาบอบบางของแบคฮยอนขึ้นมาพาดไหล่
ทำให้จื้อเทาสอดแกนกายเข้าไปภายในกายของแบคฮยอนได้ลึกยิ่งว่าเดิม
“คุณเทาฮะ.....อ๊า.....มันลึก.....แบคฮยอนไม่ไหว.....อ๊า!!!!!”
หมาป่าตัวน้อยครางเสียงหลงเมื่อแกนกายใหญ่โตของนักล่าหนุ่มเสือกไสเข้ามาในร่างได้มากกว่าเดิม ร่างทั้งร่างบิดเร้าไปด้วยระลอกคลื่นราคะที่โหมกระหน่ำเข้ามาภายในกาย ผิวกายสีแทนของจื้อเทาที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อไคล
เส้นผมสีแดงเข้มที่ลงมาปรกดวงหน้าหล่อเหลาที่กำลังสุขสมเพราะร่างกายหอมหวานของแบคฮยอน
ทำให้ร่างด้านใต้อดที่จะน้ำตาคลอด้วยความสุขอย่างเสียไม่ได้
ที่ร่างกายของหมาป่ารับใช้อย่างเขาจะสามารถปรนนิบัติหมาป่านักล่าอย่างจื้อเทาให้มีความสุขได้ถึงเพียงนี้ ต่อให้ร่างสูงตรงหน้าไม่เลือกเขาเป็นคู่ครอง
แบคฮยอนเองก็คงจะยินดี.....ที่จะเป็นโสเภณีบนเตียงให้จื้อเทาไปจนกว่าร่างสูงตรงหน้าหมดความต้องการในตัวของเขาแล้ว
“ผมรักคุณ.....อ้ะ.....รักคุณเทามากที่สุด.....รัก.....อ๊า!!!!!”
ร่างสูงกระแทกกายเข้าหาร่างบางเป็นครั้งสุดท้าย
ความเป็นชายขยายใหญ่แล้วยึดติดกับช่องรักของแบคฮยอนอีกครั้ง ก่อนที่เขื่อนน้ำกำหนัดขุ่นข้นถูกปล่อยเข้าไปภายในกายของร่างบางแสนสวยทุกหยาดหยด
---เปรี้ยะ!!!!!---
เสียงปริแตกของขาเตียงไม้ที่ถูกใช้งานอย่างเกินกำลัง
ทำให้ตั่งเตียงของแบคฮยอนนั้นทรุดตัวลงกระแทกกับพื้น
“แบคฮยอน.....อา.....”
จื้อเทาประคองแบคฮยอนขึ้นจากพื้นเตียง
ให้ร่างบางของหมาป่ารับใช้แสนสวยนั่งทับบนตักของเขาแทน
มือหนาค่อยๆสัมผัสดวงหน้าหวานของแบคฮยอนด้วยความห่วงใย แม้ว่าในครั้งนี้เขาจะมีสติครบถ้วนและตัวของแบคฮยอนเองนั้นก็เต็มใจ
แต่จื้อเทาก็อดห่วงความรู้สึกของร่างบางในอ้อมกอดไม่ได้อยู่ดี
“คุณเทา.....”
“รักกับฉัน มีความสุขรึเปล่า”
“ฮ.....ฮะ แบคฮยอนมีความสุขที่ได้ถูกคุณเทารักฮะ”
“เธอคิดว่าฉันคิดยังไงกับเธอ พยอนแบคฮยอน” ร่างสูงพูดพร้อมกับยกมือบางของแบคฮยอนขึ้นมาจุมพิต
“ค.....คุณเทา”
“ตอบฉันมาสิ เธอคิดว่าฉันรู้สึกยังไงกับเธอ”
“แบคฮยอนไม่รู้จริงๆฮะว่าคุณเทารู้สึกยังไงกับผม แต่.....ผมก็แอบหวังอยู่ลึกๆว่าคุณเทาอาจจะรักแบคฮยอนบ้าง”
“ถ้าฉันตอบว่า ฉันแค่ต้องการร่างกายของเธอเท่านั้น เธอจะตอบฉันว่ายังไง”
“ผ.....ผมจะมอบร่างกายของผมให้คุณเทา ทุกครั้งที่คุณเทาต้องการฮะ” ร่างบางตอบร่างสูงตรงหน้า
เสียงสั่น กลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้อย่างถึงที่สุด
“แล้วถ้าฉันรักเธอ เหมือนอย่างที่เธอรักฉันล่ะ แบคฮยอน”
“คุณเทา.....”
“ถ้าฉันจะกระซิบเบาๆที่ข้างหูของเธอ พร่ำบอกให้เธอได้รู้ว่าฉันรักเธอแค่ไหน เธอจะทำยังไง”
“ถ.....ถ้าเป็นแบบนั้น
มันคงเป็นความโชคดีของหมาป่ารับใช้อย่างแบคฮยอน ที่ได้รับความรักจากหมาป่านักล่าอย่างคุณเทาฮะ”
เมื่อได้ยินคำตอบจากปากของแบคฮยอน ดวงหน้าหล่อเหลาของนักล่าหนุ่มก็เคลื่อนเข้าไปใกล้ดวงหน้าหวานของแบคฮยอน ปลายจมูกโด่งคมจรดปลายจมูกน่ารักของร่างบาง
ก่อนที่จะลากผ่านผิวแก้มไปที่ริมใบหูบางของแบคฮยอน
“---ฉันรักเธอ”
“ค.....คุณเทา.....”
น้ำตาแห่งความปลื้มปิติไหลพรั่งพรูออกมาจากนัยน์ตาเรียวสวยของแบคฮยอนไม่หยุด เมื่อได้ยินคำตอบจากนักล่าหนุ่มที่ตนนั้นแสนรัก
“คุณเทา.....ฮึก.....บอกรักแบคฮยอน.....ฮือ.....”
“ชู่ว.....อย่าร้องไห้สิ ตัวเมียของฉัน”
“แบคฮยอน.....ฮึก.....ดีใจเหลือเกิน”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะต้องขึ้นไปนอนกับฉัน.....ในห้องนอนของฉัน”
“คุณเทา.....”
“ฉันทำเตียงเธอหักขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าจะนอนในห้องนี้ต่อน่ะ”
“ม.....ไม่ฮะ”
“เธอจะต้องอยู่กับฉัน เคียงข้างฉัน.....ในฐานะว่าที่ภรรยาของฉัน”
“---ภรรยา”
“ใช่
เธออยากจะเป็นภรรยาของฉันรึเปล่า”
จื้อเทาพูดพร้อมกับลูบคลึงเบาๆที่กลีบก้นนุ่มๆของแบคฮยอน
“ย.....อยากฮะ” ร่างบางพูดด้วยใบหน้าที่แดงซ่านด้วยความเขินอาย
“รวมไปถึง.....มีลูกหมาป่าน่ารักๆให้ฉัน”
“คุณเทาอะ”
แบคฮยอนตีเบาๆบนกล้ามอกของจื้อเทาด้วยความเขินอาย
“ได้ยินมั้ยแบคฮยอน ว่าฉันอยากมีลูกกับเธอ”
“ด.....ได้ยินฮะ ว่าที่สามีของแบคฮยอน”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น