BonusYuchun

“อ่ะ.....อา.....ชานยอล.....” ร่างสูงครางต่ำเบาๆในลำคอ  พร้อมกับมือหนาข้างนึงของเจ้าตัวที่กำลังกอบกุมความเป็นชายของตนเอาไว้  แล้วรูดมันขึ้น-ลงอย่างรวดเร็ว  และในขณะเดียวกันที่มืออีกข้างของคริส  ก็มีชั้นในสีขาวสะอาดของใครบางบนที่เจ้าตัวกำลังดอมดมไปพร้อมๆกับคิดถึงเจ้าของของมัน “ชานยอล.....ชานยอลของพี่.....อือ.....” คริสรูดแกนกายของตนให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ  เปลือกตาหนาที่ปิดสนิทกำลังมโนภาพถึงร่างบอบบางของชานยอลที่กำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของเขาเอง  ผิวกายขาวเนียนของชานยอลที่กำลังชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อใสๆ  กลีบปากบางสีชมพูนุ่มนิ่มที่ถูกเขาบดเบียดและขบเม้มจนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ำ  สะโพกอิ่มที่ถูกเขารุกรานครั้งแล้วครั้งเล่าจนสั่นโยนไปหมด  ในขณะที่เขาก็มีแต่จะเร่งความปรารถนาของตนให้ได้ปลดปล่อยเข้าไปภายในกายของชานยอล “อา.....พี่จะไม่ไหวแล้ว......ชานยอล.....” ร่างสูงพร่ำเพ้อออกมาในขณะที่จมูกโด่งได้รูปของเจ้าตัวก็สูดดมชั้นในของชานยอล  ที่เจ้าตัวพึ่งถอดออกตอนอาบน้ำตอนเย็นวันนี้  ทำให้คริสรับรู้ได้ถึงกายอุ่นๆของชานยอลและกลิ่นหอมอ่อนๆที่ยังคงติดอยู่บนชั้นในตัวบาง

ความยั่วยวนของร่างบางทำให้สติของนักล่าหนุ่มนั้นขาดผึ่ง  ร่างสูงของจื้อเทากลายร่างเป็นหมาป่าสีควันบุหรี่โดยพลัน  นัยน์ตาสีอำพันจับจ้องไปที่ร่างขาวเนียนบนเตียง  ก่อนที่จะกระโจนร่างหมาป่าของตนขึ้นไปคร่อมร่างงดงามนั่นไว้ “คุณเทา.....” แบคฮยอนวางฝ่ามือของตนลงบนใบหน้าอันดุดันของหมาป่านักล่าตัวโต  ปลายนิ้วเรียวเล็กค่อยๆลูบตามความยาวของช่วงปากจรดมาจนถึงปลายจมูก  นัยน์ตาสีน้ำผึ้งของแบคฮยอนมองลึกเข้าไปภายในดวงตาสีอำพันของจื้อเทา  หมาป่านักล่าวัยเจริญพันธุ์เลียเบาๆที่ข้างแก้มของร่างบาง  ก่อนที่ร่างหมาป่าสีควันบุหรี่ตัวโตจะคืนสภาพสู่ร่างมนุษย์ “คุณเทามาหาแบคฮยอนแล้ว  แบคฮยอนคิดถึงคุณเทาเหลือเกิน”  เจ้าของร่างแสนสวยพูดก่อนที่จะหยัดกายขึ้นจากพื้นเตียง  จรดกลีบปากสีกุหลาบของตนลงไปบนริมฝีปากของนักล่าอันเป็นที่รัก “ฉันได้กลิ่นเธอแบคฮยอน  หอมฟุ้งออกมาตั้งแต่ฉันยังเดินไม่ถึงหน้าประตูห้องด้วยซ้ำ”ร่างสูงพูดพร้อมกับไล้สันจมูกของตนลงไปตามลำคอขาวนวลของร่างบาง  ฝากฝังรอยรักลงไปบนเนื้อเนียนของแบคฮยอน “คุณเทา.....” “อย่าให้ใครหน้าไหนได้กลิ่นของเธอเป็นอันขาด  เพราะฉัน.....มีสิ

คริสพูดในขณะที่กำลังใช้ริมฝีปากของเจ้าตัวนั้นคลอเคลียอยู่บริเวณแก้มเนียนและซอกคอขาวของร่างบาง  ใกล้จนชานยอลสามารถรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆของอี้ฟานได้ “ คุณอี้ฟาน..... ” “ อยู่นิ่งๆนะชานยอล ” มือหนาของคริสค่อยๆไล้ลงมาที่แผ่นอกบางของชานยอล  ก่อนที่นิ้วมือเรียวยาวนั่นจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของชานยอลลงมาทีละเม็ดๆ  ---ได้เวลาดูตัวเจ้าสาวแล้ว---  ค่อยๆถอดเสื้อนอนสีขาวออกจากไหล่กลมมนของร่างบาง  ฝ่ามือของซาตานค่อยๆลูบไล้ลงไปบนแผ่นอกของชานยอลช้าๆ  โดยที่ชานยอลไม่ได้ขัดขืนเลยแม้แต่น้อย  เพราะความไว้ใจของชานยอลที่มีให้กับอี้ฟาน  เพราะอี้ฟานคือคนเดียวที่จะทำให้เขามองเห็นได้อีกครั้ง  ---เขาจะต้องไว้ใจอี้ฟาน --- “ เธอสวยที่สุดเลยรู้ไหม.....ชานยอล ” คริสกระซิบเบาๆที่ข้างหูของชานยอล  พร้อมกับฝ่ามือหนาที่ค่อยๆลูบเบาๆที่ยอดอกของร่างงาม  ทำให้มือบางของชานยอลนั้นดันไปที่แผงอกแกร่งของอี้ฟานเบาๆ และภาพของคริสที่กำลังเชยชมเรือนร่างของชานยอลอยู่นั้น.....ก็อยู่ในสายตาของแชยอน  ถึงแม้ว่าหล่อนพยายามทำใจว่าเรื่องนี้มันจะต้องเกิดขึ้น  ทำใจเอามาไว้แล้วถึง 10 ปี  หล่อนก็ไม่สามารถทำได้