BonusYuchun

“ท่านคริส.....” ร่างบางแสนสวยเอ่ยชื่อจ่าฝูงหนุ่มเสียงเบา  ในขณะที่ดวงหน้าหล่อเหลาของจ่าฝูงกำลังคลอเคลียอยู่ แถวๆบั้นท้ายของร่างงาม “เด็กดี.....วันนี้เธอน่ารักมากเลยรู้มั้ย”   คริสพูดพร้อมกับจุมพิตลงไปเบาๆบนกลีบก้นนุ่มเหมือนมาช  เมลโล่ของชานยอล   ก่อนที่จะกัดมันเบาๆด้วยความรัก “ท่านคริสฮะ   ชานยอล.....ปวดท้อง” “ปวดท้องหรือ” “ฮ.....ฮะ” จ่าฝูงหนุ่มรุดกายขึ้นไปด้านบน   มือหนาค่อยๆจับร่างบางของชานยอลให้นอนหงาย   ทำให้น้ำกามจำนวนหนึ่งค่อยๆไหลออกมาจากช่องทางรักของร่างสวย   ก่อนที่คริสจะกรีดยิ้มออกมาบางๆเมื่อรู้ว่าทำไมชานยอลถึงปวดท้อง “ฉันรู้แล้วล่ะ   ว่าทำไมเธอถึงปวดท้อง”   คริสพูดพร้อมกับจุมพิตเบาๆที่กระหม่อมของร่างบาง “ทำไมละฮะ”  ชานยอลเอ่ยถามร่างสูงด้วยความอ่อนเพลีย “คงเป็นเพราะเธอสวยซะจนฉันอดใจไม่ไหว  ฉันเลยปล่อยของฉันเข้าไปในตัวเธอเยอะเสียจน.....ท้องเธอป่องแบบนี้ไงล่ะ  ชานยอล” จ่าฝูงรูปหล่อพูดพร้อมกับลูบเบาๆที่หน้าท้องของร่างบาง  ที่กำลังป่องขึ้นมาจนเหมือนกับว่าชานยอลกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ “ท่านคริส.....” “เหมือนเธอกำล

คริสพูดกับคนในอ้อมกอด  ก่อนที่ดวงหน้าหล่อเหลาจะก้มลงไปใกล้ๆดวงหน้าสวยหวานของชานยอล  จนกระทั่งริมฝีปากของจ่าฝูงได้ทาบทับลงไปบนกลีบปากสีกุหลาบของร่างบาง  ถ่ายทอดรสจุมพิตที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาให้กับชานยอล  กอปรกับมือหนาที่เริ่มไล้ลงไปยังสะโพกกลมๆของร่างงาม  ก่อนที่คริสจะดึงเสื้อไหมพรมของตนบนร่างกายของชานยอลขึ้น  จนแก้มก้นขาวๆของร่างบางนั้นโผล่พ้นชายเสื้อ “อื๊อ.....ท่านคริสฮะ.....อ้ะ !!! ” มือหนากอบกุมกลีบก้นกลมๆพอดีมือของร่างบางเอาไว้แล้วขย้ำมัน เบาๆด้วยความเอ็นดู  ในขณะที่ริมฝีปากของจ่าฝูงเริ่มไล้ลง มายังลำคอของชานยอล “ท่านคริส.....ฮะ” เสื้อไหมพรมตัวโตถูกเจ้าของปลดเปลื้องออกจากร่างกายของอีกคน  เรือนร่างเปลือยเปล่าที่งดงามต้องแสงจันทร์ประปรายไปด้วยรอยรักสีกุหลาบตามเนินอกและแผ่นหลังปรากฏสู่สายตาของคริสอีกครั้ง  ยอดอกชูชันที่ยังคงบวมช้ำเพราะความเอาแต่ใจของร่างสูงก็ยังคงดูเย้ายวนไม่เสื่อมคลาย “ท่าน.....ท่านคริส.....อื๊อ.....” เอวบางถูกรวบเข้ามาแนบชิดกับร่างกายของจ่าฝูง  เม็ดทับทิมน่ารักของชานยอลกลายเป็นของหวานที่คริสโปรดปรานและขาดไม่ได้  หัวนม

คริสพูดพร้อมกับเหยียดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์   ก่อนที่ฝ่ามือของคริสที่อยู่ใต้สาบเสื้อของชานยอลนั้นจะมีเล็บงอกยาวออกมา ---แคว่ก !!! --- กรงเล็บหมาป่ากระชากสาบเสื้อตัวน้อยของหมาป่ารับใช้ใต้ร่างจนขาดวิ่น  เรือนร่างบอบบางน่าทะนุถนอมที่ห่อหุ้มด้วยผิวเนื้อขาวนวลเนียนดุจหิมะแรกปรากฏสู่สายตา  ยอดอกสีทับทิมที่ช่างงดงามไม่ต่างจากดวงตาของร่างบางในร่างหมาป่าเลยซักนิด  ทำให้คนมองนั้นรู้สึกกระหายขึ้นมาจนต้องแลบเลียริมฝีปากเพราะอยากจะลิ้มลองเม็ดทับทิมคู่งามตรงหน้า “ท่านคริส !!! ” “เธอ.....จะต้องมีลูกให้กับฉัน  หมาป่าเนตรทับทิม !!! ” “---ไม่ !!!!! ” ชานยอลดิ้นรนขัดขืนร่างด้านบนทันทีเมื่อได้เข้าใจว่าคริสจะไว้ชีวิตตนเพื่ออะไร  ร่างกายของชานยอล.....มีค่าเพียงแค่ผู้ให้กำเนิดบุตรแก่จ่าฝูงเท่านั้นเองหรือ? “ปล่อยชานยอลนะ !!! .....ฮึก.....ช่วยด้วย ….. ”  ร่างบางกรีดร้องขอให้คนมาช่วย “ไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอหรอกเด็กน้อย  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง.....เวลาที่เธออยู่ในกำมือของจ่าฝูงอย่างฉัน !!! ” “อ๊า !!!!! ” กรงเล็บของคริสตวัดลงไปบนกาง