[KrisYeol] Alpha In Love ll PART 3

คริสพูดพร้อมกับเหยียดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์  ก่อนที่ฝ่ามือของคริสที่อยู่ใต้สาบเสื้อของชานยอลนั้นจะมีเล็บงอกยาวออกมา

---แคว่ก!!!---

กรงเล็บหมาป่ากระชากสาบเสื้อตัวน้อยของหมาป่ารับใช้ใต้ร่างจนขาดวิ่น  เรือนร่างบอบบางน่าทะนุถนอมที่ห่อหุ้มด้วยผิวเนื้อขาวนวลเนียนดุจหิมะแรกปรากฏสู่สายตา  ยอดอกสีทับทิมที่ช่างงดงามไม่ต่างจากดวงตาของร่างบางในร่างหมาป่าเลยซักนิด  ทำให้คนมองนั้นรู้สึกกระหายขึ้นมาจนต้องแลบเลียริมฝีปากเพราะอยากจะลิ้มลองเม็ดทับทิมคู่งามตรงหน้า

“ท่านคริส!!!”

“เธอ.....จะต้องมีลูกให้กับฉัน  หมาป่าเนตรทับทิม!!!”

“---ไม่!!!!!”

ชานยอลดิ้นรนขัดขืนร่างด้านบนทันทีเมื่อได้เข้าใจว่าคริสจะไว้ชีวิตตนเพื่ออะไร  ร่างกายของชานยอล.....มีค่าเพียงแค่ผู้ให้กำเนิดบุตรแก่จ่าฝูงเท่านั้นเองหรือ?

“ปล่อยชานยอลนะ!!!.....ฮึก.....ช่วยด้วย…..”  ร่างบางกรีดร้องขอให้คนมาช่วย

“ไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอหรอกเด็กน้อย  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง.....เวลาที่เธออยู่ในกำมือของจ่าฝูงอย่างฉัน!!!”

“อ๊า!!!!!”

กรงเล็บของคริสตวัดลงไปบนกางเกงของร่างบาง  ปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ปกคลุมเรือนกายอันสูงค่านี้เพียงไม่กี่ครั้ง  ร่างมนุษย์ของหมาป่าแสนสวยก็เปลือยเปล่าไร้ซึ่งสิ่งใดมาบดบัง  เรือนกายงดงามถูกเฝ้ามองอย่างถี่ถ้วนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า  ต่อให้ชานยอลพยายามขัดขืนมากแค่ไหน  ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ทำให้คริสสะทกสะท้านเลยซักนิดเดียว

“อื๊อ.....”

ปลายเล็บอันแหลมคมของจ่าฝูงสะกิดลงไปเบาๆบนเม็ดทับทิมชูชันของชานยอล  ทำให้ร่างที่อ่อนเดียงสานั้นหลุดเสียงครางออกมาอย่างง่ายดาย  ก่อนที่ริมฝีปากของร่างสูงจะตรงเข้าบดขยี้ยอดอกสีหวานของร่างบางอย่างแรง

“อ๊า!!!  ท่านคริส.....อย่า.....ฮึก.....อย่าดูดนมชานยอล.....”

ร่างบางพูดพร้อมกับออกแรงดันดวงหน้าหล่อเหลาของจ่าฝูงที่กำลังหยอกล้อหัวนมของเขา  แต่ทว่า.....

“อ๋า.....”

ร่างสูงหันมาครอบครองเม็ดทับทิมอีกข้างของชานยอลด้วยความรุนแรงไม่แพ้กัน  ทั้งริมฝีปากที่ดูดเม้มให้ยอดอกนั้นแดงช้ำ  แนวฟันที่ขบกัดลงไปตรงปลายยอดและเรียวลิ้นชื้นแฉะที่ลาบเลียให้หัวนมหวานๆนี่ชุ่มฉ่ำ  ก่อนที่ปลายนิ้วหยาบกร้านจะลูบวนบนเม็ดทับทิมเป็นวงกลมแล้วดึงปลายยอดที่บวมเป่งขึ้นมาอย่างแรง

“อ๊า!!!!!”

ส่วนอ่อนไหวของชานยอลตั้งชันขึ้นทันทีที่ถูกคริสดึงหัวนม  ปลายยอดสีอ่อนที่ขยายขึ้นเพราะถูกร่างสูงนั้นรุกเร้าอย่างหนักหน่วง  ความต้องการทางเพศของร่างบางที่ถูกเขาปลุกมันขึ้นมาเป็นครั้งแรก  ทำให้คริสรู้สึกพอใจไม่ใช่น้อยที่จะได้เป็นผู้เปิดบริสุทธิ์หมาป่าเนตรทับทิมแสนสวยใต้ร่างของตน

“ท่านคริส.....ฮึก.....”

เรือนร่างงดงามที่สิ้นไร้เรี่ยวแรงสะอึกสะอื้นเสียงเบา  ในขณะที่ร่างสูงของจ่าฝูงนั้นยันกายขึ้นมาปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนออกจนหมด  เรือนกายแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยมวลกล้ามเนื้อที่แสนสมบูรณ์แบบ  และรอยแผลเป็นที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ตามส่วนต่างๆของร่างกาย  มิได้บั่นทอนความสง่างามของจ่าฝูงอย่างคริสแม้แต่น้อย  บาดแผลเหล่านี้กลับทำให้ผู้ที่พบเห็นนั้นสัมผัสได้ถึงความเก่งกาจสมชายชาตรีของคริส  แตกต่างกับร่างกายของชานยอลที่ไร้ซึ่งรอยตำหนิอย่างสิ้นเชิง

“เด็กดี.....”

มือหนาลูบไล้ผิวกายสีน้ำนมของชานยอลอย่างลุ่มหลง  ลงน้ำหนักเบาๆที่สะโพกบอบบางก่อนที่จะเลื่อนขึ้นมากอบกุมส่วนอ่อนไหวด้านหน้าของร่างงาม

“อ๊า.....ท่านคริส.....อย่าจับมัน.....ฮึก.....”  ชานยอลพูดพร้อมกับดึงข้อมือของคริสเอาไว้

“จ่าฝูงอย่างฉัน  ไม่ชอบการถูกปฏิเสธ”

มือหนารวบข้อมือทั้งสองข้างของร่างบางเอาไว้เหนือศีรษะ  ก่อนที่มือหนาอีกข้างของคริสจะรูดดึงส่วนอ่อนไหวของชานยอลอย่างรวดเร็ว

“อ๊า!!!  อย่าทำชานยอล.....อย่า.....ท่านคริส.....อ๊า.....”

เรือนกายบอบบางแอ่นโค้งขึ้นตามฝ่ามือของคริสโดยทันทีที่ส่วนอ่อนไหวนั้นถูกรังแก  ต่อให้พยายามปฏิเสธแค่ไหน  เสียงที่เปล่งออกมากลับดูยินดีปรีดากับการถูกทรมานอย่างน่าอายในครั้งนี้  กอปรกับบาดแผลที่เกิดขึ้นจากการถูกกัดในวันนี้  ยิ่งทำให้ชานยอลไม่สามารถขัดขืนคริสได้เลยแม้แต่น้อย

“ท.....ท่านคริส.....หยะ.....อ๊า!!!!!”

ความทรมานของชานยอลสิ้นสุดลงเมื่อน้ำรักของเจ้าตัวถูกปลดปล่อยออกมาจากส่วนปลาย  เรียวแขนบอบบางถูกปล่อยให้เป็นอิสระจากการกอบกุมของร่างสูง  ในขณะที่เรียวขาบอบบางทั้งสองข้างจะถูกจับแยกออกจากกัน  ปากทางบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีผู้ใดเคยพบเห็นหรือล่วงล้ำปรากฏสู่นัยน์ตาคู่คมของร่างสูง  เช่นเดียวกับท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของคริสที่กำลังฉายชัดในดวงตาซึ่งเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาของชานยอล

“ฮึก.....ไม่เอา.....อย่าเข้ามานะ”

ร่างบางเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ  ปล่อยหยดน้ำตาให้ไหลลงมาเปรอะเปื้อนแก้มใสอีกครั้งด้วยความหวาดกลัว  จะไม่มีหนทางใดที่จะทำให้เขาหลุดพ้นจากอ้อมกอดของจ่าฝูงเลยหรือ?

“รู้อะไรมั้ยชานยอล  ไม่เคยมีใครเสียใจที่ได้ขึ้นเตียงกับฉัน  เธอ.....เป็นคนแรกที่ร้องไห้เสียใจเพราะกำลังจะตกเป็นของฉัน  ทั้งๆที่เธอได้อภิสิทธิ์มากกว่าคนอื่นๆ!!!”

“ช.....ชานยอลกลัว.....ฮือ.....ท่านคริสอย่าทำอะไรชานยอลเลย.....ฮึก.....ชานยอลไม่เหมาะที่จะเป็นผู้ให้กำเนิดลูกของท่านคริสห

รอกฮะ”

“เปล่าเลยชานยอล  เธอน่ะ.....เหมาะสมที่สุดแล้ว”

“ท่านคริส.....”

“ต่อให้เธอปฏิเสธฉันซักเท่าไหร่  ฉันก็จะเลือกเธออยู่ดี.....ชานยอล!!!”

“---อ๊า!!!!!”

ชานยอลครางสุดเสียงเมื่อช่องทางด้านหลังกำลังถูกเรียวนิ้วของร่างสูงรุกราน  แม้เพียงแค่นิ้วเดียว  ก็สามารถทำให้ร่างบางรู้สึกเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าตอนที่ถูกกัดในเวลาต่อสู้เสียอีก

“อย่า.....ฮึก.....เอามันออกไป!!!”

“อะไรกันเด็กน้อย  นี่มันพึ่งจะเริ่มต้นเองนะเด็กดี”  คริสพูดพร้อมกับแนบจุมพิตลงไปบนผิวแก้มที่อาบน้ำตาของชานยอล

“เอาออกไปนะ.....ฮึก.....ฮือ.....มันเจ็บ  อ๊า!!!!!”  ร่างสูงสอดแทรกเรียวนิ้วของตนเพิ่มเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว  โดยที่ไม่สนใจคำอ้อนวอนของร่างบางเลยซักนิด

“รัดแน่นขนาดนี้  ยิ่งต้องถูกฉันเอ็นดูทุกวัน”

“อย่าทำชานยอล.....ฮือ.....อ๊า!!!”

เรียวนิ้วทั้งสองของคริสเริ่มขยับเข้าออกช่องทางที่เกร็งแน่นของชานยอลทีละนิด  ยิ่งร่างบางฝืนร่างกายของตัวเองเท่าไหร่  ความเจ็บปวดตรงพื้นที่ที่ถูกรุกรานก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น

“เจ็บ.....ฮือ.....ชานยอลเจ็บ”

“ยอมรับฉันสิชานยอล  ยิ่งเธอต่อต้านมันเท่าไหร่  คนที่ยิ่งเจ็บก็คือเธอ”

“ไม่ยุติธรรมเลย.....ฮึก.....ฮือ.....”

เพราะความเจ็บปวดที่เพิ่มพูนขึ้นจากการถูกรุกราน  ทำให้ร่างบางยอมปล่อยตัวปล่อยใจตนเองให้เป็นไปตามความปรารถนาของร่างสูง  ช่องทางบอบบางค่อยๆผ่อนคลายมากขึ้นเรื่อยๆจนคริสไม่ต้องฝืนสอดแทรกเรียวนิ้วของตนมากจนเกินไป  ความทรมานที่เกิดขึ้นในตอนแรกค่อยๆเจือจางลงทีละน้อยจนกลายเป็นว่า.....ช่องทางอ่อนนุ่มนั้นเริ่มคุ้นชินกับการรุกล้ำไปเสียแล้ว

“อ่ะ.....อ๊า.....ท่านคริสฮะ.....อา.....ท่านคริส”

“เด็กดี.....อา.....ในตัวเธอมันนุ่มมากเลยนะรู้มั้ย”

คริสพูดพร้อมกับพรมจูบลงไปบนดวงหน้าสวยหวานของร่างบาง  ก่อนที่จ่าฝูงจะจุมพิตลงไปบนริมฝีปากของชานยอล  ---จุมพิตแรก---  ที่ทำให้ร่างสวยนั้นยอมศิโรราบอยู่ภายในอ้อมกอดของจ่าฝูง

“ท.....ท่านคริส.....”

ร่างสูงค่อยๆถอดถอนเรียวนิ้วของตนออกมาจากช่องทางคับแคบของชานยอล  ปากทางเล็กๆที่เผยอออกจนทำให้จ่าฝูงหนุ่มมองเห็นผนังเนื้อสีชมพูภายในกายของร่างบาง  กระตุ้นความปรารถนาในตัวคริสที่มีต่อคนในอ้อมกอดให้มากขึ้นไปอีก  ส่วนปลายความใหญ่โตทาบลงไปบนปากทางบริสุทธิ์ของชานยอลโดยทันที  ก่อนที่จะ.....

“ท่านคริสฮะ.....อ๊า!!!!!”  จ่าฝูงดันแกนกายขนาดใหญ่ของตนเข้าไปภายในร่างของหมาป่าแสนสวยจนสุดลำ

“ชานยอล.....อา.....”

ช่องทางอ่อนเดียงสาตอดรัดความเป็นชายอันร้อนระอุของจ่าฝูงเสียจนทำให้คริสครางออกมาด้วยความพึงพอใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน  ในขณะที่ชานยอลกลับรู้สึกเจ็บเสียจนพูดอะไรไม่ออก  มีเพียงแต่น้ำตาที่ไหลรินและร่างกายที่สั่นเทาไปทั้งตัวของร่างบางเท่านั้น  ที่ทำให้ร่างสูงได้รับรู้ความเจ็บปวดของชานยอล

“เธอเป็นของฉันชานยอล  ของฉันคนเดียว”

คริสพูดพร้อมกับดึงชานยอลขึ้นมาแนบอก  ก่อนที่สะโพกหนาจะเริ่มขับเคลื่อนความเป็นชายภายในกายของร่างบางอย่างเชื่องช้า

“ฮึก.....”

ร่างสวยเผลอกัดลงไปบนลาดไหล่ของจ่าฝูง  มือบางยกขึ้นกอดรอบแผ่นหลังของร่างสูงแน่นเสียจนมีเลือดไหลซิบออกมา  ทำให้มือหนาของจ่าฝูงค่อยๆประคองดวงหน้าหวานของคนในอ้อมกอดเอาไว้  มอบจุมพิตเร่าร้อนให้กับร่างบางเพื่อให้เจ้าตัวนั้นเคลิบเคลิ้มและผ่อนคลายช่องทางด้านหลังให้มากขึ้น

“ท.....ท่านคริส.....”

“---อย่าเกร็ง”  คริสพูดเพียงเท่านั้นก่อนที่จะเริ่มขยับความเป็นชายของตนอีกครั้ง

“อ๊า!!!!!”

เรือนกายบอบบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกจากร่างสูงที่ทวีความหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ  ความบริสุทธิ์ที่ถูกทำให้แปดเปื้อนทีละน้อยด้วยกำหนัดอันร้อนรุ่มของคริส  ยิ่งเวลาล่วงเลยผ่านไป  ยิ่งคริสรุนแรงกับชานยอลมากขึ้นเท่าไหร่  ช่องทางอ่อนนุ่มของร่างบางกลับยิ่งโอนอ่อนไปตามไฟราคะของร่างสูงอย่างไม่น่าให้อภัย

“ฮะ.....อ๊า.....ท่านคริส.....ชานยอล.....”

“เยี่ยมมากชานยอล.....อา.....เยี่ยมมาก”

เสียงทุ้มต่ำของร่างสูงที่ครางเครือออกมาด้วยความพึงพอใจกับความหอมหวานที่ชานยอลเป็นคนมอบให้กับเขา  ผนังเนื้ออ่อนนุ่มที่ค่อยๆปรับตัวให้เข้ากับความเป็นชายของเขา  จังหวะการร่วมรักอันอ่อนหัดแต่ทว่ากลับไม่ทำให้รู้สึกขัดหูขัดตา  ความต้องการทางเพศที่ถูกปลดปล่อยออกมาตามธรรมชาติของการสืบพันธุ์ทำให้คริสลุ่มหลงในร่างกายของชานยอลอย่างถอนตัวไม่ขึ้น  ไม่เคยมีใครทำให้เขาพึงพอใจเท่ากับชานยอล  ต่อให้คริสผ่านการเปิดบริสุทธิ์มากี่ครั้ง  ก็ไม่มีครั้งใดที่ทำให้เขารู้เต็มอิ่มเท่ากับร่างกายของชานยอล  ชานยอลต้องเป็นของเขา.....ของเขาเท่านั้น!!!

“ท่านคริส.....อะ.....ชานยอลจะ.....ไม่ไหวแล้ว”

ร่างสูงกัดใบหูของร่างบางเบาๆ  ก่อนที่จะเร่งจังหวะรักของตนให้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น  กระแทกกระทั้นความใหญ่โตของตนเพื่อเร่งเร้าให้ทั้งเขาและร่างบางปลดปล่อยเร็วยิ่งขึ้น  จนในที่สุด.....

“อ๊า!!!!!”

เรือนกายบอบบางกระตุกอย่างแรง  ก่อนที่ส่วนอ่อนไหวของร่างบางจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้งพร้อมกับสายน้ำแห่งชีวิตของร่างสูงที่หลั่งไหลเข้ามาภายในร่างของชานยอล

“ท่านคริส.....อ๊า!!!”

ความเจ็บปวดระรอกใหม่เข้าจู่โจมชานยอลอีกครั้ง  เมื่อท่อนเอ็นของจ่าฝูงที่สอดใส่อยู่ภายในกายของร่างบางนั้นจะขยายใหญ่มากขึ้นไปอีก  จนเหมือนกับว่าร่างกายของตน.....กำลังยึดติดกับร่างของคริส

“อ๊า.....นี่มัน.....ฮึก.....อะไรกันฮะ”

“เธอไม่รู้หรือชานยอล  ว่าหลังจากที่หมาป่าผสมพันธุ์กัน.....จะเกิดอะไรขึ้น”

“ชานยอล.....ฮึก.....ชานยอลไม่รู้.....อะ.....ท่านคริสออกไปจากตัวของชานยอลเถอะ”  ร่างบางพูดเสียงสั่น

“เด็กน้อยของฉัน”

---จุ้บ---  คริสพูดพร้อมกับจุมพิตลงไปเบาๆบนกระหม่อมของร่างบาง

“หลังจากที่ฉันถึงจุด  ร่างกายของฉัน.....จะยึดติดอยู่กับเธอ”

“ท.....ทำไม.....ฮึก.....ออกไปจากตัวของชานยอลนะ.....ฮือ.....ชานยอลเจ็บ.....อ๊า!!!”

น้ำกามอุ่นร้อนของจ่าฝูงหลั่งเข้าไปในกายของร่างบางอีกครั้ง  ยิ่งชานยอลดิ้นรนขัดขืนเท่าไหร่  กลับยิ่งทำให้เจ้าตัวเจ็บมากขึ้นเท่านั้น

“ยิ่งเธอขยับ  มันยิ่งจะทำให้เธอเจ็บนะรู้มั้ย”

“ฮึก.....ฮือ.....ท่านคริสจะทรมานชานยอลไปถึงไหน.....ฮึก.....ชานยอลเจ็บ”

“มันคือธรรมชาติของพวกเราชานยอล  ในเมื่อเธอเป็นตัวเมียของฉัน  เธอ.....ก็ต้องติดอยู่กับฉันไปแบบนี้  จนกว่าฉันจะปล่อยน้ำเชื้อของฉันในตัวเธอ.....จนหมดสิ้นทุกหยาดหยด”